Połczyn-Zdrój to miasto w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, położone nad rzeką Wogrą. To interesujący pofalowany region, zwany potocznie Szwajcarią Połczyńską – miejscowość otaczają bowiem liczne wzgórza morenowe.
Połowa gminy, której siedzibą jest Połczyn, leży na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego. Najstarsze wzmianki o osadzie w tym miejscu pochodzą z VI wieku! W X wieku na pewno stał tu już warowny gród. W 1337 roku po raz pierwszy w źródłach pisanych pojawia się nazwa Bolczin, wtedy to nadano osadzie prawa miejskie. Tutejsze wody mineralne odkryto w 1688 roku, z czym związana jest miejscowa legenda o sukienniku, który po obmyciu się w źródle i kąpieli w borowinie następnego dnia cudownie wyzdrowiał. Zaledwie po kilkunastu latach, w 1705 roku, stanął tu pierwszy dom zdrojowy, a w XVIII wieku Połczyn był już największym uzdrowiskiem na Pomorzu.
W połowie XIX wieku powstała najstarsza część Parku Zdrojowego, zaprojektowana w stylu francuskim. Na przełomie XIX i XX wieku kwitło tu życie, ściągając kuracjuszy głównie z obecnych Niemiec – zwłaszcza mieszkańcy Berlina upodobali sobie Bad Polzin. Tak w sumie jest do tej pory, jedna trzecia kuracjuszy przyjeżdża zza zachodniej granicy.
Starszych fanów muzyki może zaciekawić fakt, że to w Połczynie odbył się pierwszy Festiwal Piosenki Żołnierskiej, jakże popularny w PRL-u, już po dwóch latach przeniesiony stąd do Kołobrzegu.
Połczyn-Zdrój – dla kogo?
Na terenie Połczyna znajdują się złoża borowiny, a także wód mineralnych, chlorkowo-sodowych, jodkowych, wykorzystywanych w 8 tutejszych zakładach przyrodoleczniczych uzdrowiskowych. Leczy się choroby: ortopedyczno-urazowe, choroby układu nerwowego, choroby reumatologiczne, otyłość, osteoporoza, choroby kobiece, niepłodność. W Połczynie działa 8 ośrodków lecznictwa uzdrowiskowego.
Atrakcje Połczyna-Zdroju
Jest w Połczynie Stare Miasto, w którym, choć domy pochodzą z XIX wieku, zachował się średniowieczny układ architektoniczny. Jest pałac z 1290 roku (zachowały się oryginalne piwnice), stary browar i podniszczony młyn z kołem o średnicy 12 metrów. Ważnym zabytkiem jest kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, co prawda zbudowany w połowie XIX wieku, ale z wykorzystaniem dawnej gotyckiej świątyni, która stała w tym miejscu.
W lecie nad deptakiem na ulicy Grunwaldzkiej rozwieszone są setki parasolek, obecnie to jeden ze znaków rozpoznawczych miasta. Jest wreszcie Park Zdrojowy, którego najciekawszą i najstarszą częścią jest północna, z alpinarium, stawami, fontannami, zabytkową pijalnią wody „Joasia” (obecnie już nieczynną) i dywanami kwiatowymi. Częścią parku jest park dendrologiczny.
Są trasy rowerowe po Drawskim Parku Krajobrazowym, a także wytyczona piesza trasa „Dbając o figurę, poznaję naturę” z przystankami w co ciekawszych miejscach. Inną formą aktywności, dostarczającą niewątpliwie wiele emocji, są spływy Drawą, która posiada cechy rzeki podgórskiej.