Szczawno-Zdrój to miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, u podnóży Góry Parkowej i Chełmca.
Po II wojnie światowej przez kilka miesięcy nosiło nadawane na fali zmian niemieckich nazw – a znane było jako Bad Salzbrunn – miana Słońska i Solic Zdroju. Stara ta miejscowość wymieniana jest już w Księdze Henrykowskiej z 1221 roku, potem przez wieki połączona była z losami Zamku Książ i panującym tam rodem Hochbergów.
Zalety tutejszych wód, szczawów wodorowęglanowo-sodowo-wapniowych, znane były już w średniowieczu, a po raz pierwszy zbadano je jeszcze pod koniec XVI wieku. Boom uzdrowiskowy zaczął się jednak dopiero w pierwszej połowie XIX wieku, wówczas to stanęły domy zdrojowe, teatr zdrojowy, założono także park. W pewien sposób do rozwoju przyczynił się upadek innego, leżącego po sąsiedzku Starego Zdroju (dziś to dzielnica Wałbrzycha), gdzie prace górnicze spowodowały naruszenie struktur gleby i zniknięcie wód mineralnych.
W okresie międzywojennym o renomę miejsca dbał książę von Pless, budując tu luksusowy Grand Hotel, a także zakładając jedne z lepszych wówczas na kontynencie pola golfowe. Do dziś, w porównaniu z chociażby Jedliną-Zdrojem, jest tu gwarnie – nie ma się zresztą czemu dziwić, miasto graniczy z Wałbrzychem, więc jego mieszkańcy przyjeżdżają tu tłumnie.
Szczawno-Zdrój – dla kogo?
W lecznictwie wykorzystywane są wspomniane szczawy, a także sam mikroklimat miejscowości na górskich zboczach, otoczonej lasami. Leczy się w Szczawnie choroby ortopedyczno-urazowe, reumatologiczne, dolnych i górnych dróg oddechowych, układu trawienia, nerek i dróg moczowych, cukrzycę, osteoporozę i otyłość.
Atrakcje Szczawna-Zdroju
Punktem obowiązkowym jest Park Zdrojowy – w mieście jest też drugi, Park Szwedzki, bardziej dziki, ale uroczy – w którym obok ciekawostek i unikatów dendrologicznych znajduje się pijalnia wód, drewniana hala spacerowa, muszla koncertowa, wieża widokowa czy kaskada wodna. Park po II wojnie światowej został przebudowany, na szczęście ostatnie lata to jego rewitalizacja, mająca na celu przywrócić go do stanu z czasów świetności.
Najbardziej charakterystycznym budynkiem w mieście jest Hala Spacerowa, bogato zdobiona, drewniana (dwukrotnie spłonęła, ale była odbudowywana w takim samym kształcie), połączona z równie efektownie prezentującą się Pijalnią Wód, w której można się napić Mieszka, Dąbrówki, Młynarza i Marty (dawniej wszystkie nosiły niemieckie nazwy).
Panoramę miasta najlepiej zobaczyć z Wieży Anny, zbudowanej specjalnie dla kuracjuszy w 1818 roku. Dom Zdrojowy to dawny Grand Hotel, w którym gościli Winston Churchill czy cesarz Wilhelm II (identyczny budynek wznosi się w Sopocie, były nawet oskarżenia o plagiat...).
Okolica także obfituje w atrakcje, wśród których wyróżnia się rzecz jasna Zamek Książ. Jest jednak i Wałbrzych, może niekojarzony turystycznie, ale tam znajduje się na przykład Muzeum Porcelany czy trasa podziemna w Starej Kopalni (pod miastem jest w sumie około 200 kilometrów chodników wykutych przez górników).