Bloki stopniowo się utleniają, jonizując powietrze w grocie i tworząc mikroklimat do złudzenia przypominający ten nadmorski. Grota solna zapewnia powietrze pełne minerałów, sodu, wapnia, potasu, magnezu, selenu, żelaza, bromu. Przez to pobyt tam można porównać do inhalacji z roztworu soli morskiej lub kąpieli solankowej.
Co ciekawe, podstawy haloterapii, tak bowiem nazywa się terapię z użyciem soli, opracowano w latach 80. XX wieku w Odessie, na Ukrainie (wówczas ZSRR), zaś jako pierwszy pozytywny wpływ soli na układ oddechowy opisał jeszcze w XIX wieku polski lekarz, Feliks Boczkowski, który leczył górników z kopalni w Wieliczce.
Grota solna – dla kogo?
Pobyt w grocie solnej polecany jest na przykład mieszkańcom dużych miast, żyjących w zanieczyszczonym środowisku. Po pierwsze wzmocni układ odpornościowy, po drugie może być ważną częścią leczenia lub profilaktyki nawracających chorób układu oddechowego. Wiadomo, że specyficzny klimat tego miejsca znakomicie wpływa także na skołatane nerwy, wycisza i uspokaja, redukuje stres i napięcia nerwowe – w dużej mierze to sprawa panującej we wnętrzu temperatury i specjalnego oświetlenia, często również relaksującej muzyki. Kolejne grupy osób, którym można polecić wizytę w takim miejscu, to chorujący na nadciśnienie i choroby układu krwionośnego – mikroelementy, które są w powietrzu, obniżają ciśnienie.
Powietrze w grocie solnej dodatkowo jeszcze wspomaga przemianę materii oraz stymuluje procesy związane z pracą organów z nią powiązanych, jest więc dobrym pomysłem dla walczących z nadwagą.
Osobnym tematem jest pozytywny wpływ na cierpiących na choroby skóry – powietrze nasycone jest między innymi miedzią o właściwościach antygrzybicznych, poza tym korzystnie wpływa na leczenie trądziku, egzem, łuszczycy, stanów zapalnych skóry.
Przygotowanie do pobytu w grocie solnej
W grocie solnej przebywa się boso, w klapkach lub, najczęściej, w białych skarpetkach (nie widać na nich kryształków soli, a ta jest także na podłodze). Obowiązuje luźny strój sportowy lub kąpielowy, taki, który odsłania możliwie jak najwięcej powierzchni ciała. Odradza się używania mocno pachnących kosmetyków przed wizytą, a jako że jednym z celów wizyty jest wyciszenie się, nie powinniśmy głośno rozmawiać czy nawiązywać dyskusji z innymi obecnymi w pomieszczeniu. Do środka zabiera się własny ręcznik, na miejscu już dostajemy zwyczajowo koc do okrycia – co prawda temperatura wynosi około 23-24 stopnie, więc wcale nie tak mało, ale pozostawanie w bezruchu sprawia, że z czasem można zacząć odczuwać chłód.
Najlepiej, udając się do groty solnej, przeczytać wcześniej regulamin miejsca, do którego idziemy, zdarza się, że poszczególne groty mają swoje własne przepisy regulujące sprawę ubioru itp. Zazwyczaj wizyta w grocie solnej trwa około godziny.
Grota solna – przeciwwskazania
W zasadzie nie ma żadnych zaleceń co do wieku odwiedzających grotę solną – równie dobrze czas spędzić mogą tam dzieci, co osoby w podeszłym wieku. Co nie oznacza, że nie ma żadnych przeciwwskazań. Do nich zaliczyć nadczynność tarczycy, uczulenie na jod, marskość płuc, zaawansowaną chorobę nowotworową, gruźlicę lub rozedmę płuc, klaustrofobię (groty solne są zazwyczaj niewielkimi pomieszczeniami, a słowo „grota” oddaje klimat wielu z nich), wysoką temperaturę, infekcje wirusowe, chroniczną niewydolność serca, przewlekłe choroby nerek lub stan zapalny dróg moczowych, zaburzenia czucia, odmrożenia lub otwarte rany skóry, alergię wziewną oraz nieustabilizowane ciśnienie krwi.
Kobiety w ciąży powinny skonsultować wizytę z lekarzem, choć ogólnie nie powinno być przeciwwskazań do wizyty.
