Do niedawna uważano, że to długość fali lasera odpowiada za to, jak głęboko przenika promieniowanie. Badania jednak nieco zmieniły punkt widzenia – okazało się, że w tym przypadku większe znaczenie ma moc, jaką emituje dane urządzenie. Większa moc równa się większej ilości przenoszonej energii, która trafia w miejsce poddane zabiegowi. Taką właśnie moc zapewnia laseroterapia wysokoenergetyczna, uchodząca za przynoszącą długotrwałe efekty terapeutyczne osiągane przy okazji w najkrótszym czasie.
Lasery wysokoenergetyczne działają podobnie do laserów biostymulacyjnych, ale mają szerszy zakres działania, ponieważ wytwarzają także efekt termiczny. Najpowszechniejsze w użyciu są lasery emitujące fale o długości od 800 do 1100 nm. Bardzo często w czasie zabiegu łączy się dwie fale, które mają odmienne działanie i się uzupełniają. Urządzenia, którymi posługują się lekarze/rehabilitanci, są niezwykle precyzyjne, laser wnika także w tkanki głębokie, trafiając dokładnie w miejsce objęte bólem lub potrzebujące regeneracji.
Laseroterapia wysokoenergetyczna – dla kogo?
Najważniejszym i głównym celem terapii laserem tego typu jest właśnie walka z bólem. I to także z tym o bardzo dużym nasileniu. Laser działa na obwodowy układ nerwowy, wywołując w tkankach tak zwaną falę fotomechaniczną, która działa na receptory bólowe i przy okazji zwiększa produkcję endorfin. Przy okazji działa przeciwzapalnie i biostymulacyjnie (zwiększa chociażby produkcję kolagenu), aktywuje fagocytozę, stymuluje syntezę DNA.
Laser wykorzystywany jest w leczeniu schorzeń z zakresu medycyny ogólnej, dermatologii, laryngologii, stomatologii, neurologii, ortopedii, podologii, chirurgii, reumatologii, onkologii. Jest częścią terapii wspomagającej rehabilitację i fizjoterapię. Pomaga złagodzić skutki kontuzji, uszkodzeń ścięgien i kości, obniża uporczywy silny ból, przyspiesza gojenie ran, działa przeciwobrzękowo. Pozwala nie tylko łagodzić objawy związane z patologicznymi zmianami w tkankach, ale też leczyć ich przyczyny.
Do najczęstszych wskazań do użycia lasera wysokoenergetycznego należą: bolesność ścięgien piętowych – Achillodynia, zapalenie rozcięgna podeszwowego, skręcenie stawu, hallux, zapalenie stawów, kaletki, uszkodzenie łąkotek, dyskopatia szyjna, rwa ramienna, ostroga piętowa, neuralgia nerwu międzyżebrowego i trójdzielnego, stłuczenia, naderwanie więzadła/ścięgna, chondromalacja rzepki, lumbalgia – bóle okolicy lędźwiowo-krzyżowej, rwa kulszowa – ischialgia oraz zespół kanału stępu, zwyrodnienia stawów.
Zabiegi laserem wysokoenergetycznym mają charakter nieinwazyjny, poprawę widać zazwyczaj już po kilku naświetlaniach (a ból słabnie już po pierwszym zabiegu).
Przeciwwskazania do laseroterapii wysokoenergetycznej
Oczywiście pojawia się kilka przeciwwskazań: ciąża, infekcje, padaczka, gruźlica, arytmia, implanty metalowe i elektroniczne, nowotwory, mocne wyczerpanie organizmu, stosowanie leków przeciwzakrzepowych; uważać należy operując w okolicy oczu (ogólnie twarzy), a także w przypadku dzieci, których tkanki powierzchniowe są o wiele bardziej wrażliwe.
Nie zaleca się stosowania na powierzchnie skóry pokryte tatuażami.