Jednym z warunków jest też pobierana renta okresowa z tytułu niezdolności do pracy (inne warunki to dowolne ubezpieczenie społeczne w ZUS, staranie się o rentę lub świadczenie rehabilitacyjne, pobieranie zasiłku lub świadczenia).
O rehabilitację może ubiegać się świadczeniobiorca na rencie socjalnej przyznanej na czas określony, o ile jest również zatrudniony jako pracownik, a także osoba, która pobiera rentę okresową z powodu niezdolności do pracy. Z rehabilitacji może również skorzystać emeryt, ale tylko wtedy gdy jest jeszcze aktywny zawodowo i podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym.
Stała renta a wyjazd do sanatorium
Wiele osób pyta jednak, czy z programu rehabilitacji ZUS-u mogą korzystać również osoby, które mają przyznaną rentę na stałe. Otóż nie, gdyż przeczy to podstawowej zasadzie o odzyskaniu sprawności zawodowej – skoro uznano, że uraz/choroba wyklucza na zawsze powrót do aktywności zawodowej, ta sytuacja po rehabilitacji już się nie zmieni. Z prewencji rentowej z ZUS nie mogą rzecz jasna korzystać emeryci, którzy nie są czynni zawodowo – w tym przypadku pozostaje skierowanie z NFZ.
Trzeba jeszcze zaznaczyć, że kontrola NIK wykazała, że najmniejsze szanse powodzenia ma rehabilitacja wieloletnich rencistów – często nie posiadają oni wymaganych aktualnych kwalifikacji, wypadli z rynku pracy, a czasem przywykli do życia ze stałym świadczeniem i nie zależy im na zmianie sytuacji; skierowania dla tej grupy osób są wystawiane i potwierdzane dość niechętnie.