Rezygnacja z sanatorium – uzasadnienie, konsekwencje

Czasem rezygnacja następuje z tak zwanych powodów wyższych i wtedy mówi się o rezygnacji uzasadnionej, czasem jednak z własnego wyboru (nie pasuje miejsce, termin, profil leczenia, partner nie może jechać w tym samym czasie itp.) i wówczas mowa o rezygnacji nieuzasadnionej.

Rezygnacja uzasadniona i nieuzasadniona – konsekwencje

W przypadku rezygnacji nieuzasadnionej sprawa jest prosta – kolejka przepada, trzeba czekać na kolejny wyjazd od nowa.

Jeśli rezygnacja jest uzasadniona, obowiązują zasady postępowania ubezpieczonego w przypadku rezygnacji z otrzymanego skierowania na leczenie uzdrowiskowe:

• w przypadku rezygnacji przez ubezpieczonego z potwierdzonego skierowania na leczenie uzdrowiskowe należy je bezzwłocznie zwrócić do oddziału Funduszu;
• każda rezygnacja z potwierdzonego skierowania powinna być pisemnie uzasadniona i udokumentowana;
• zwrócone potwierdzone skierowanie na leczenie uzdrowiskowe Fundusz przekazuje do lekarza, który je wystawił;
• za uzasadnione, potwierdzone odpowiednim dokumentem, przyjmuje się następujące sytuacje: wypadek losowy, choroba ubezpieczonego (potwierdzona przez lekarza).

Wojewódzki oddział NFZ wyznaczy wówczas nowy termin realizacji, rozpatrując skierowania indywidualnie. Pacjent może też starać się o skrócenie już trwającego pobytu w sanatorium z powodu choroby lub przyczyn niezależnych (ciężka choroba, śmierć kogoś w rodzinie) lub o przesunięcie terminu wyjazdu z powodu choroby, wypadków losowych, wyjazdu za granicę, opieki nad kimś – wtedy NFZ może zdecydować o przesunięciu terminu, ale tylko o 1-2 turnusy.